Bir gerçek. Hem analitik hem de sanatsal zeka açısından kendimi aşmamı sağlıyor. Algı kapılarımı sonuna dek aralayıp zihnimi özgür bırakıyor. Böylece evrende zamandan bagimsiz bir sekilde istediğim yere gidebiliyorum. Tanrılarla sapkalarimizi takip galaksilerarasi beyzbol oynuyor, peygamberlerle evrenin kiyisinda oturup sohbet ediyor, meleklerle sönmüş yıldızların uzerinde dans ediyorum. Olmayani var ediyor, var olani yok ediyorum. Elbette yapamadigim seyler de var. Onlar da bende kalsin. Sadece var oldugunu soyleyebilirim. Bunun disinda evrenin tamami neredeyse benim.
