uyuyamamaktır. sevgili uyurken onu seyretmektir. tam deriiin bi nefes alacak kıvama gelmişken, ve o an 'allahım ben ne yaptım da bana böyle bi mucize yarattın' diye düşünecekken, aman sevgili uyanmasın diye yavaş yavaş, minik minik nefes almaktır. onu izlerken deli gibi sarılmayı istemek ama uyanmasın diye bunu yap(a)mamaktır. 'sabah olmasa da hep böyle kalsam.' diye dua etmektir. uyandığında yemyeşil gözlerine bakıp kaybolmak, o tam gerinmek üzere kollarını açmışken kocaman sarılmaktır. sonra da kokusunu doya doya koklamaktır. bir dahaki buluşmaya kadar.
ve aslında bütün bunları hayal etmektir sevgili uzaklardayken.
