bazen bir buğday tarlasında hissederiz kalabalığı,
her bir buğday tanesi bir başmışçasına,..
bazen yalnızsındır şehrin orta yerinde
her bir baş bir tane buğdaymışçasına..
sarılırsın rüzgara yıllardır hasret gibi...
bir damla yağmur öper dudaklarından ıslak ıslak...
yar olur sana tabiat,
kimsesiz bile kalsan kara toprak alır seni koynuna...
