Kaç yaşında olursanız olun o an çocuk gibi oluyor insan. Anılar bir an da çehresini sarıveriyor.
Bunu her seferinde annemin yüzünde görüyorum. Ne zaman çocukluğunun geçtiği -ki benim çocukluğumda oralarda geçti- yerlerden geçsek hep aynı anıları dinliyorum. Sanki daha önce hiç duymamış gibi.
Yanımda 60 yaşında bir kız çocuğu bıcır bıcır anlatıp duruyor. Otobüs ilerledikçe biz de geçmiş yıllar içinde ilerleyip bir anıdan diğerine koşup duruyoruz. Canım annem. onunla geçmişe gitmek anılarında dolaşmak çok güzel.
