--spoiler--
s03e07-easy as a pie bölümü ile tüylerimi ürpertmiştir.
doktor olmama az kaldı ve buna rağmen onkolojiyi hiç sevemedim. pek çok insanın hayatını kurtarıyorlar, doğru. ama ben sevemedim. ve bir doktor olarak her zaman bir profesyonel olarak davranmak zorunda olacağım. ne kadar zorlasam da poker suratlı kalacağımı biliyorum ve bu böyle olmalı.
fakat biliyorum ve görüyorum ki pek çok insan için yapacak pek bir şeyimiz olmayacak. inme geçirmiş birine bir zamandan sonra yardım edemeyeceğiz. bunu anlayabiliyorum, buna alışabiliyorum fakat bunu hissetmek, bunu o insanla paylaşmak? belki sorumluluğun bende olduğu günlerde bunu yapmayı denerim. ama ölümü bekleyen birinin hislerini hep merak etmişimdir. o ölümü bekliyor, bense gelip o profesyonel, öğrenilmiş konuşmamı yapıp çekip gidiyorum hayatından. ama bu bölümde o profesyonellik olmadan, birbirini uzun zamandır tanıyan iki arkadaşın konuşmalarını dinleyebildim sonunda, aralarından birinin ölümü üzerine. bunun için müteşekkirim.
ve evet, ötenazi, yaşamak nasıl normalse, onu bitirmek için, onurlu bir şekilde ölmek için doğru yoldur.
--spoiler--
