insanların dünyadaki olaylardan bir kez daha ne kadar uzak olduğunu son bir kaç günde yaptıklarıyla kanıtlamış olan gençliktir. en nihayetinde gençliktir, zengini vardır, fakiri vardır. bir bütün değildir. ancak özellikle son günlerdeki hareketliliği ile gündeme gelen bir yunanistan gençliği söz konusudur. olayları tetikleyen öldürülmeden önce yunanistan zaten son bir kaç senedir hareketlenmiş durumdaydı. olaydan on gün önce ülke çapında genel grevin ilan edilmesi, üstelik bunun ilk kez olmadığını göz önünde bulundurursak, buna bir örnektir. yunanistan işçi sınıfı ve emekçileri ile gençliği piyasacılığın, avrupa birliği'nin sömürgeci uygulamalarının yükünü artık hayatlarının içinde yaşamaktadırlar. ülkedeki büyük işletmeler kapatılmış, üretim çok aşağılara çekilmiş, eğitim ve sağlık paralı hale getirilmiş. ekonomi kısa vadeli ve yüksek kazançlı işlemler üzerine kurgulanmıştır. tarım üretimi sıfıra doğru gitmektedir. haliyle krizin gündem olduğu da hatırlanırsa bu durumdan öfke duyan onbinlerin varlığını göz ardı edemezsiniz. üstelik olayların bilinçli bie biçimde abartıldığı, genel greve verilen desteğin ve politik içeriğin es geçildiği medyadan öğrenilen bilgilerle yapılacak yorumlar ancak bu kadar oalbilmektedir.
sonuç olarak yılların biriken öfkesi bir anda patlamıştır. elbette bu gençlikte etkisi bulunan anarşistlerin hatası politik hiç bir söylem olmadan gerçekleştirdikleri eylemlerdir. bu kitle hareketini zora düşürmektedir. ancak iktidarı hedef alan, politik söylemler işçi sınıfını iktidara taşıyabilir ve gençliğin yakıcılıkla hissetiği sorunların üstesinden gelebilir. bunu da ayrıca buraya not düşelim.