Ben kırmadım. Küçükken hep neden kırılmıyor benim bir yerlerim diye düşünür sorgulardım kolları ayakları alçılı arkadaşlarımı görünce nasıl oldu diye sorardım saçma ama heyecanda yapardım sorarken ve şanslı hissederdim kendimi .Sonradan anladım ki aslında kırılıyormuşuz; her insanın bir yerleri kırılıyor en azından kalplerimiz kırılıyormuş.
