bezginliğin son noktası olarak adlandırılabilecek insan düşmanlığı durumudur. herkesin hareketi batar; herkesin sözleri iğneler. her insanın sadece olumsuz tarafları görülür.
bu durum kalınca bir çizgi ile çevlelenmiştir de bu çizgi aşıverildiğinde sanki herkes sevilecekmiş gibi gelir "sevgisiz" bünyeye.
"en dipte olunduğunda en tepeye yaklaşılır" durumu mudur? belki öyledir; belki de değildir..
