çok farklı bir ortamdı. hayatımda ilk defa herkesle aynı kıyafeti giymiştim, kız erkek farketmeden birçok çocuk ağlardı ben de hafif endişe hafif şaşkınlıkla o ağlayan arkadaşlarıma bakardım. ilkokuldaki en yakın arkadaşımı (8 sene sıra arkadaşım oldu) bulmuştum. ismi atakan'dı mavi gözlükleri vardı ben dahil bütün sınıf ona gözlüklü atakan diye seslenirdik. ama bu seslenme dalga geçmekten çok lakap tarzı olduğu için bunu kabullenmişti. o ilk günde 5-6 arkadaş arkalı önlü olarak (sırada) sohbet eder sınıftaki kızların güzel olup olmadığını değerlendirirdik. güzel günlerdi, özlüyorum o günleri.
