Bugün kendine verdiği ikinci ve dediğine göre son şans da kaydı gitti.
içim öyle acıyor ki onun için.Ne meslek hayatı ne aşk ne aile,hiçbirinde şansı yaver gitmedi.Doğduğu aile zaten kötüydü,mesleği de fiziksel anlamda çok ağırdı hep,babamla evliliği fiyaskoydu;yıllar sonra,hayatında belki de ilk kez kendi için bir şey yapmak istedi,kendine ve maalesef ki hak etmeyen bir adama şans verdi.Bugün o da bitti.Sanki hep böyle olacağını hissediyordum,o adamla da harika geçinmiyordum ama bugün öyle üzgünüm ki.Çünkü benim annemin yüzü yine gülmedi.Bu dünyada mutlu olmayı en çok hak eden insanlardan biri olmasına rağmen yine mutlu olamadı.
Annem.Onu gerçekten düşündüğümde içim hep yanıyor.Mutlu olmasını öyle çok istiyorum ki ama olamıyor
