öyle ki hayatımızın amacı aslında mutluluk, huzur vs gibi güzel duygular olmamalıdır; bu güzel duygular yanlızca hayattaki amacımızı gerçekleştirebilmek, ilerlediğimiz yolda güçlenmemiz için varlar. peki nedir amacımız? çalışmak. evet, hayattaki amacımız çalışmak, üretmek, faydalı olmak: kendine, çevrene, doğaya, insanlığa.. peki nasıl bir çalışmak, herkes aynı işi mi yapmalı, aynı yolda mı yürümeli? hayır. öncelikle kendini keşfetmeli: güçlü yönlerini, potansiyelini. eğer çalışmayı bırakırsak, onun getirmiş olduğu gayeyi, memnuniyet ve tatmin duygusunu paranın sahip olabileceği materyaller de aramaya başlarız ki bu asla hiçbir zaman tam anlamıyla tatmin etmeyecektir, çünkü hep bir sonraki olacaktır: bir üst seviye, en son model, en son moda, en trend, bir sonraki sezon vs yani hayat gayesi daha iyisine, en iyisinine sahip olmak olan doyumsuz insanlara dönüştüğümüzde materyaller için yarışmaya ve bu saplantılarımızla gösteriş yapmaya kendimizi adarız. ve işte o noktada boktan hissederiz çünkü amaç boktan.
