Akılda kalan tek bölümü;
Hıristiyanlığın yozlaşması sebebiyle halkın Tanrı kavramını öldürdüğü ve zihinlerinde yeniden bir Tanrı kavramı yarattıklarını eleştirel olarak ifade ettiği bölümdür.
Anlaşılması gerçekten zor bir eserdir.
düşünce sistematiği bir örgüye bağlı değil, kitapta genel olarak bir örgüsüzlük hakimdir.
bir bölümde eleştirilen ahlâki durum,
başka bir bölümde olması gereken ahlâk olarak lanse edilir.
"ahlâk" ahlâksızlık olarak ifade edilip,
"ahlâksızlık" da en güzel "ahlâk" olarak ifade edilince,
"ben bunu niye okudum ki?" duygusu bir süre sonra sarmaya başlıyor insanı.
Okumazsanız pek bir şey kaybetmezsiniz.
Ama okursanız birşeyler kazanabilirsiniz.
