insanın içini şişiren karanlık, avam bir hikaye güzel oyunculukların hatrına katlanılabilir. özellikle son araba sahnesindeki nurgül yeşilçay'ın yüz ifadesi harika... ilişkiler öylesine üstünkörü verilmiş, bir fotoğraftan içselleştirilmeye çalışılmış dolayısıyla havada kalmış kimse empati kuramamış -karakterlerin ve hikayenin geçtiği yerin avamlığına rağmen arkadaşlık ilişkisi düzgün verilse kişi kendini ana karakterin yerine koyabilirdi- gösterilen ve anlatılmaya çalışan çok farklı geliyor arkadaşlık ve aşk konusunda soru işaretleri dolanıyor bir yerde aydanur 'bir tek seninle yattım sen bana orospu muamelesi yaptın' diyor keşke biz aydanur'un o erdemini görseydik seyirci olarak o zaman son sahnede güzel bir tepki verirdik lakin seyircinin gördüğü aydanur resmen bir orospu. filmin reklamında çok kullanılan o türban sahnesi ne anlamsızdır öyle sanki araya eşarp reklamı serpiştirilmiş. neyse anlatmakla bitmez türk sineması hayalkırıklıklarından bir film güzel sahneleri dışında anılmaya, hatırlanmaya değmeyecek yazık olmuş emek...
