Yıkılmış bir mezarım ki, yığılmıştır içinde
Said den yetmiş dokuz emvat bâ-âsam âlâma.
Sekseninci olmuştur, mezara bir mezar taş.
Beraber ağlıyor hüsran-ı islâma.
Mezar taşımla pür-emvat enindar o mezarımla Revanım saha-i ukba-yı ferdâma.
Yakînim var ki: istikbal semavatı, zemin-i Asya Bâhem olur teslim, yed-i beyza-yı islâma.
Zira yemin-i yümn-i imandır
Verir emni eman ile enama
(*) Bu şiirde Üstad kendi ölüm tarihini ve 20-30 sene sonraki durumu gaybi bir ilham ile bildirmiş.
