hayatimda çalışmayı seven ve işsiz kalan kimse yok.
92 doğumlu bi adam var. aksama kadar yatıyor. sigara parasını babası veriyor. adam hamallık dahil çalışırken oğlu işsiz diye mi geçiyor kayıtlarda?
yine dönemsel işsiz kalan tanıdıklar; o an için çalıştıkları işten herhangi bir memnuniyetsizlik üzerine çıkıyorlar.
adam, limon satabilir, su satabilir. ben bile bir dönem poğaça satmıştım. öyle yani.
hee bide mezun olup, öğretmen, memur olmak için bekleyen çocuklar var. onlar milyonlarca mezun varken işsizlik oranını yükseltmeye devam edecekler. 300 bin rehber öğretmen bi anda işe başlayamaz çünkü.
