nerdeyse hep çorap giymek. uyurken bile. yoksa rahat uyuyamam.
tırnaklarımı uzatmak. kendimi güvende hissediyorum nedense.
kitap okumayı çok severim ama kitap severlerin genelinin yaptığı; kitabın sayfalarını kıvırmamak, birine kitabımı verirken ecel terleri falan dökmem. hatta geri de istemem.. sonuçta okudum o kitabı.
üzgünken, canım sıkkınken resim yaparım. mutluyken resim yaptığımı hiç hatırlamam.
günde 100 kez aynaya bakarım.
fotoğraf çekilmekten hoşlanmam ama video çekmeye bayılırım.
odaya yayılan meyve kokusuna bayılırım. oje kokusuna bayıldığım gibi..
ayak baş parmağımı yanındaki parmağın üstüne koymak. özellikle uyurken.
gün içinde mutlaka müzik dinlemek. ne kadar çok, o kadar iyi.
yaz kış demeden uyurken üzerime yorgan vs. atmak.
kapıların kapalı olduğundan emin olmak istemek.
bir şeyi yapmadan önce-markete gitmek bile olabilir-olabilecek her senaryoyu düşünmek. yoksa bir şey yapamam.
acele etmekten nefret ederim. bu yüzden yemek yiyemem, midem bulanır vs.
çizmelere zaafım var.
bir eşyaya bağlanmak istiyorum. manevi değeri olur derler ya.
ama hiçbir şeye bağlanamıyorum.
film izlerken yemek için yiyecek bir şeyler hazırlamak ama yiyecekler bitene kadar filmi izleyememek, odaklanamamak ve bunu hep yapmak.
