Dünyalar güzeli,dünyalar tatlısı ve feci derecede azmış bir oğlumuz var bizim de bu türden.
Minicik boyuyla eve kattığı neşeyi anlatamam.Aslında çoğu zaman evde kedi köpek besleyemeyecek insanların tercihi oluyor ama zamanla aslında bir kedi köpek kadar derin bağ kurabileceğini anlıyorsun.Evet,belki hisleri anlama kabiliyeti özellikle kedilere göre biraz düşük ama bu hayvanlar sevgi bombası gibi.Bizimki ilk defa gördüğü bir insanla bile kısa sürede kaynaşabiliyor,hemen dudaklara muck muck.içlerinde sonsuz bir sevgi var sanki;kendileri bu kadar minicikken,biz onlar için böylesine dev gibi gibiyken nasıl olup da korkmadan insanlarla böylesine yakınlaşabildiklerini anlamıyorum;o kadar masum ve sevgi dolular ki.Bence fazlasıyla eğlenceliler de;bizimkinin gördüğü her şeyi yeme çabası bile bizim eve acayip bir neşe katıyor.Çok muzip ve çok sevgi dolu Cinoş'umuz;ha,bir de çok aç.Daima...Konuşmayı da öğrettik."Aşkım,cici kuş,babacık,ece,tatlı kuş,aşk kuşu"(sonuncusunu kendi kendine uydurdu.)diyor.Biraz yavaş ve geç öğreniyor ama en azından öğreniyor.
Ayın on dördünde bize geleli tam altı ay olacak. Hep bizimle olsun,uzun seneler yanımızda olsun.Evimizin neşesi bu parmak kadar şey işte.
