henüz "sıcak" kavramıyla tanışmamış küçük bir çocuk, çocukça merakına yenik düşüp sobaya dokunur. eli yanar. ve yanan elinin acısı ona değerli bir ders öğretir.
işte bunun gibi bir şey mutluluktan korkmak...
siz kahkahalarla gülerken, hiç beklemediğiniz bir anda hayat sırtınıza gümüş, keskin bir bıçak saplamışsa ve o yara izi acılarınızı geçmişten bu güne kadar taşımayı başardıysa en büyük korkunuz olur mutluluk. o günden sonra siz ne olduğunu anlamadan kendinizi mutluluklardan kaçarken bulursunuz. ağzınızın kenarında ki küçücük bir gülümseme bile korkutur sizi ve bir adım geriye atarsınız ister istemez.
mutsuzluğu tercih edersiniz... düşmemek için kendinizi yere atarsınız. sırf biraz daha güvende hissetmek için...
