Hareket kanunlarının yaratıcısı ve çekim kanunlarının babası olmadan önce sıradan biri insandı. Öldürecek bol bol zamanı vardı. Sık sık cambridge'deki sıkıcı okulundan kaçıp kasabasına, babasının evine giderdi. Burada panayırdan aldığı bir prizma ile oynardı. Prizmadan ışık geçince ortaya bir gökkuşağı (yani renk spektrumu) çıkar. Newton'un zamanında ışığın bir ortamdan geçtiğinde o ortamın rengini aldığı düşünülüyordu. Vitraylı camlardan geçen ışık gibi. Newton için bu açıklama yeterli değildi. O, renklerin ışığın içinde olduğunu düşünüyordu. Bu yüzden de o ünlü deneyini gerçekleştirdi. Deneyin sonucunda çıkan optik teoriler günümüz modern bilim ve teknolojinin temel yapıtaşlarından biridir.
Newton deneyini titizlikle hazırladı:
Koyu bir perdeye tek bir güneş ışının geçebileceği küçük bir delik açtı. Daha sonra ışığı iki prizmadan geçirdi. ikinci prizmaya giden renkli ışınlardan bir kısmını engelledi. Deneyin sonucunda farklı renklerin prizmada farklı şekilde kırıldığını ortaya koydu. Daha sonra tek bir renk ışınını izole etti ve onu ikinci prizmadan geçirdi. Prizmadan geçen ışık renk değiştirmemişti. Bu da prizmanın ışığın rengini etkilemediğini ortaya koyuyordu. Yani ışığın rengi ile içinden geçtiği ortamın rengi arasında bir bağlantı yoktu. Renk, ışığın içinde, onun bir özelliğiydi.
Newton 1672'de bu deneyini bir makale olarak yayınlayınca çağının bilim insanları bu deneyi kendi başlarına da yapmak istediler. Teknik olarak başarması çok zor bir deneydi, ancak bir kere yapınca herkes Newton'un haklı olduğuna inandı. Newton deneylerin çok önemli olduğunu düşünüyordu. Çoğu deneyi kendi üzerinde yapardı. Bir keresinde Güneş'e o kadar bakmış ki neredeyse kör oluyormuş. Sağlığında yanlış çıkan birçok teorisi olsa da, Newton'un bilim dünyasına katkılarının çokluğu isminin hiçbir zaman unutulmamasını sağladı.
