şaşırtıcı değil ama çok üzücü. insan bir yunanistan'a bakıyor bir türkiye'ye. orada bir genç öldüğü için yer yerinden oynarken, hükümet düşmek üzereyken bizde şiddet olduğunda son derece normal bir olay olarak karşılanıyor hatta olmadığı zaman şaşırıyoruz.üstüne bir de meşrulaştırıyoruz. hatta çok demokratik olduğunu iddia eden bazı yazarlarımız bunu kahvesini içerken keyifle izlediğini söylemekten bile çekinmiyor.
durum böyle iken avrupa birliği'ne girsek ne olacak girmesek ne olacak. siyasilerimizde gurur olmadıkça, yazarlarımızda duyarlılık olmadıkça, vatandaşlarımız koyun olduktan sonra neye yarar! ihracat rekorları kırsak ne olur, büyüme rakamlarımız yükselse ne olur. biz ancak "haha olm biz yunanistandan daha güçlüyüz, ordumuz bi üflese uçup giderler" veya "lan sırf istanbul nüfusu bile yunanistanı ezer" gibi gudik açıklamalarla sözde üstünlük taslamaya devam ederiz.
adam olamadıktan sonra neye yarar!
meziyet adam olmakta ve üzgünüm ki bizim ülkede bu meziyete sahip pek fazla kişi yok. insan olamadıktan sonra neyin anlamı var ki?
