Dindarlara pek mühim gelen ve hatta hepten cahil olanlarını "şu dinle ilgili bunu duysaydım, bu dine mensup bir ailede doğsam bile şu dini seçerdim" gibi saçma fikirlere gark eden farkların ciddiye alınacak hiçbir anlamı olmamasıdır.
Efendim hıristiyanlar tanrıyı üçlüyorlarmış - ki doğru değil-, peygamberine (!islam'ın iddiası) tanrı diyorlarmış, bu çok saçmaymış, hıristiyan doğsa bile "doğrusu" tebliğ edildiğinde uyanırmış! Sonra? Hindular ineğe tapıyormuş (gerçeğin karikatürize edilmiş hali) bunlarda akıl yok muymuş!
He gülüm, son derece dindar bir hindu olan şu arkadaşta akıl yoktu, bir sende var!
Dinin akılla, mantıkla, gerçekle bir alakası olmadığını, tamamen kültürel ve psikolojik bir fenomen olduğunu anlamak bu kadar mı zor?
Neyin doğrusu, neyin yanlışı, neyin mantığı, neyin farkı? Yok öyle bir şey! Nasıl ki salyangoz çorbası sana, mumbar dolması fransıza iğrenç gelirse öyle bir şey, o kadar...
