”Doğru insan” diye bir şey yok, hayatına giren her insanın yanlışları var.. Ve hepsi günün birinde seni kırıyor.. Ve hepsi günün birinde gidiyor.. En çok ihtiyacın olduğu anda, en savunmasız anında..
Sonra sen asla eskisi gibi olamıyorsun.. insanlar seni kırdıkça, insanlar gittikçe..
Her giden içinden bir şeyler götürüyor, ağlayamıyorsun, hissedemiyorsun.. Ya da ne hissettiğini bilmiyorsun..
Canının yanması kimsenin umurunda olmuyor, gözlerinin yorgunluğu kimsenin dikkatini çekmiyor.. Kimse seni sevmiyor..
Yataktan çıkmak işkence gibi geliyor..
Evet, biliyorum..
Bazen yaşamak bile zor geliyor..
