kafkaesk kavramını sonuna kadar hissettiriyor. fazlasıyla yaşanan zaman ve mekan kaymaları, başlarda garip gelen ve mantığa aykırı olduğunu düşündüğümüz olayları kitap ilerledikçe artık kaniksiyoruz, bir noktadan sonra suclamanin ne olduğunun da bir önemi kalmıyor sadece joseph k.'nın iç bunalımında kaybolmaya başlıyoruz. o noktadan itibaren mantığa aykırı olduğunu düşündüğümüz olayların aslında hayatın ta kendisi olduğunu fark etme kısmı başlıyor.
