belirli rutinlerle gerçekleşen zikir eyleminin temsil kelamıdır.
temel dayanağı ve çıkışı asaf suresidir. asaf suresi'nde mevzuat şöyle açıklanmıştır: "rabbini, içinden yalvararak ve korkarak ve yüksek olmayan bir sesle sabah-akşam zikret ve gafillerden olma." aslında çok basit bir tanım. fakat bazı tarikatlar mütevazi olmaktansa abartılı bir şekilde, abartılı insan sayısıyla bu eylemi görsel şova dönüştürmektedir.
sadece nakşi tarikatı bu ritüeli gereğine ve tanımına uygun gerçekleştirirken diğer tarikatlar hep bir gümbürtü peşindedirler. kadiriler, v.s.
sonuç itibariyle büyük bir kesimin içsel günah çıkarma ayinini dışsallaştırarak anlamını yitirmesine neden olduğu apaçık ortadadır.
edith: hayat guzel'in uyarısıyla güncelleme yapılmıştır.
