Günümüz toplumlarının gelişmesiyle birlikte fakirlik seviyemiz de gelişiyor. Her şeyden evvel toplumun zengin-fakir ayırdı açlık-tokluk durumuna göre belirlenir. Zenginleşen fakirlik günlerimizde ise artık fakir de toktur. Bu yüzden zenginlik ayırdı için tokluk durumu ortadan kalkarıyor. Meselenin somutlaştırılması için küçük bir örnek verilmelidir.
Fakir, orta ve zengin olmak üzere üç kişinin ekonomik durumunu inceleyeceğiz. Fakirin (1) ortanın(5) zenginin ise (10) para kazandığı durumda bu paraların karşılığı olarak fakir (1 ekmek) orta ( 1 ekmek+domates) zengin( domatesin yanına peynir de koyuyor) olsun.
Her geçen yıl zenginleşen dünya düzeninde zengin ve fakir sistemi de geçerliliğini yitirmektedir.
Aradan epey vakit geçmiş bununla beraber ve elbette enflasyon şartları da düşünülerek güncellenmiş sisteme bakalım. Fakir (64) orta (320) zengin(640) para kazanıyor olsun. Bu veriler, ilk paranın iki katı şeklinde artarak ilerlemiştir. Bu para ile fakir( karnı tok + eski bir televizyona sahiptir)
Orta( lüks yaşam şartlarındadır) zengin ( lüks yaşam şartlarının da üstünde tek amacı eğlenmektir) burada zenginleşen bir fakirlik görebiliyor musunuz?
Fakir, gün geliyor zengin durumuna erişiyor ama anlık toplum refahı fakiri yeniden fakir yapıyor. Çünkü fakir, zengin kıyasında fakirin elindekiler hep eksik gösteriliyor. Zenginlik, ulaşılması gerekilen üst nokta. Bu üst noktaya varmak sistemin insana sunduğu bir ödev. Oysa üst nokta diye bir şey yok çünkü her üst noktanın da üst noktasını isteyecek insanlar oluyoruz.
