bir gün birisi dedi bana bu cümleyi. bir olay yaşadım. bir olay yaşandı. ve kendileri dedi ki, "asla!"
bıçak saplandı sanki sol yanıma. ve o an tek bir şey rica ettim yaratıcıdan, dedim ki; "asla diyenlerin her birinie yedir o asla cümlelerini. lütfen!"
aradan aylar geçti. mevsimler... bir gün o asla diyen kişi, asla dediği şeyi yaptı. işte o gün anladım tanrı'nın çalışma stilini. tanrı, kendisine rakip olarak bir insanı asla görmüyor. eğer ki asla diyorsanız, tanrı olmalısınız. yoksa tükürdüğünüzü yalayıp, sindirirsiniz.
