17 yaşındayken abimin arabasın da bir türküye denk gelmiştim. Nakaratı şöyleydi;
Zeynep bu güzellik var mı soyunda.
Elvan elvan güller biter bağında.
Arife günün de bayram ayın da.
Zeynebim zeynebim allı zeynebim
Beş köyün için de şanlı zeynebim.
Nasıl etkilendiysem o gün bugün bir kızım olsa ismini zeynep koyarım derim.
