Sakarya Savaşı öncesinde, Antalya'nın Elmalı kasabasında da, yakın komşu beş yeni yetme kız yün çorap örmek için biraraya gelmişlerdi. Konuşa konuşa çalışmaktaydılar.
içlerinden biri, "Benim ördüğüm çorabı giyecek asker, inşallah Afyon'a ilk giren asker olur" dedi. Bu hoş dilek kızlara sevinç çığlıkları attırdı, emeklerine tarifsiz bir ümit tadı kattı:
"Aaaaa! Benim ördüğüm çorabı giyen asker de Eskişehir'e ilk giren olsun."
"Benimki de Uşak'a girsin!"
"Benimki Bursa'ya."
Sonuncu kız, "Benim askerim de inşallah izmir'e girer!" dedi. Afet adındaki bu güzel kız, ilerde izmir'de M. Kemal Paşa ile karşılaşacak, himayesine girecek, isviçre'de eğitim görerek Profesör Afet inan olacaktı.
