türk futbol tarihinin tartışmasız ilk ve en büyük başarısı.
tam 20 sene önce bize bunu yaşatan galatasaray'a teşekkürler.
twitteri açtığımda sabah sabah karşıma bu tag çıktı.
yine duygulandım.
o günlere gittim.
ne geceydi ama...
ister inanın, ister inanmayın, galatasaray finale çıktığında ben galatasaray'ın kupayı alacağına inanmıştım. 17 mayıs 2000 tarihinde de bir şekilde ne yapıp ne edip bu kupayı alacaklarından emindim.
rakip arsenal olsa da galatasarayımızın da ondan aşağı kalır yanı yoktu.
hagi, popescu, taffarel, bülent, suat, okan, ümit, ergün ve hakan şükür...
evet hakan şükür.
kendisi her ne kadar yanlış yolu seçmiş olsa da galatasaray'ın o sene kupayı kazanmasındaki katkılarını göz ardı edemeyiz.
17 mayıs gecesi hiçbir şey olmasa da bir şeyler oldu. tanrı galatasaray'ın ve türk milletinin yanındaydı o gece.
henry'nin kalenin dibinde şu golü atamaması, daha doğrusu taffarel'in bunu kurtarmasının başka bir izahı yok bence...
kaptan bülent'in omzunun çıkması ve omzunu sardırarak maça devam etmesini de unutamıyorum...
normal süresi 0-0 biten maçın uzatma anlarının başında adams piçinin provokasyonuna gelen hagi'nin kırmızı kart görerek oyundan atılması ile geride kalan 25 dakikanın nasıl geçeceğini düşünmeye başladık.
galatasaraylı değilim, ama ömrümden ömür gitti maç penaltılara kalana kadar.
sonra penaltılarda bizim ergün atışı gole çevirdi.
davor suker kaçırdı.
hakan şükür penaltıyı gole çevirdi.
arsenalli parlour da atışını gole çevirdi.
ümit davala da kullandığı penaltıyı kaçırmadı.
skor 3-1'di.
arsenal'de topun başına patrick vieria geldi. topu hayvan gibi üst direğe vurdu. kaçırdı.
bu iş bitmişti...
ve son olarak popescu geldi topun başına.
kendinden o kadar emindi ki, biz çoktan kutlamalara başlamıştık.
popescu'nun da penaltıyı gole çevirmesi ile artık türk milleti'nin de şampiyon bir takımı vardı...
ve o başarı 20 seneden beri bir daha tekrarlanamadı...
bu başarılara, bu zaferlere ve böyle sevinmeye ihtiyacımız var.
