Maneviyata, dine, duaya, iyi dileğe söylenecek söz yoktur, eyvallahtır, saygımız sonsuzdur lakin kantarın topuzu, covid 19 bahanesiyle sanki biraz kaçmıştır.
Hemen tırnaklarınızı çıkarıp bla bla bla yapmayın, din elden gidiyor naraları atmayın, kafir, putperest gibi sikimsonik yaftalar da yapıştırmayın, sakin olun, arkanıza yaslanın ve tarafsızlığınızı korumaya çalışarak aklı izanı devreye sokarak okuyun şu başlığı, yazılan entryleri, bi dinleyin insanları!
Son iki aydır, ses düzeyi arş-ı alâya kadar yükseltilmiş sesle, Günde beş vakit okunan ezanın ardından, aynı paragrafı dinliyoruz.
Neyse ki türkçe okunuyor ve pandemi uyarısı tekrarlanıyor ve herkes anlıyor. Eyvallah.
Ama neden beş kere ve en önemlisi neden avaz avaz?!
Selâ konusuna gelince, bu durum 15 temmuz darbe girişimi döneminde perşembe akşamları okunmaya başlamış, kahrolası fetö ve tayfasının hezimete uğratılması, inlerine girerek tek tek ortaya çıkarılması günlerinin sona ermesi, artık bu vahim olayın tarihe karışması durumunda bile bir ritüel gibi devam etmiştir. Eyvallah, buna da sözümüz yok.
Pandemi sürecinde, bu sefer her gece okunmaya başlanmıştır.
Yaaa arkadaşlar, biz öldük de haberimiz mi yok?!
Ülke, feci, işin içinden çıkılmaz, vahim bir duruma geldi de biz mi bilmiyoruz?!
Toplu mezarlar filan mı kazılıyor, toplu ölümler mi var?!
Biz bittik mi, noluyor?!
Maneviyata olan saygım sonsuz olsa da, duanın gücüne inansam da, her gece okunan bu selalar, beni ürkütüyor, hiç kusura bakmayın.
Ürperiyorum!
Her duanın bir usulü, adabı, okunacağı haller vardır.
Selâ, ölüm gibi artık hiçbir unsurun bu gerçeği değiştiremediği, çıkışı olmayan durumlarda okunur.
Evet bir pandemi var ama sayılar her geçen gün düşmekte, artık millet sokaklara dökülmekte, avmlerde alışveriş yapmakta.
Bu neyin selası?!
Yapmayın alla'sen, bir şeyi de tadında bırakın, abartmayın, sakin olun!
