bilsem ki hayatta hiçbir şey istediğim gibi olmayacak, gelecekte de bir şeyler değişmeyecek, hatta allah korusun daha da kötüye gidecek, seninle saçma bir ilişki yine yaşamayacağım...
seni bir şekilde sevdiğimi, istediğimi, hiçbir zaman gizlemedim. bir sır değil bu... senin de beni istediğini gördüm, ama bu, birbirimiz için alabildiğine yanlış iki insan olduğumuz gerçeğini değiştirmiyor.
bu yüzden de benim başım yanar. sana bir şey olmaz...
ben zaten bir batağa saplanıp kalmış gibiyim. seninse bu denklemde istersen, kaybedeceğin bir şeyin pek de olmaz. ama ben daha da kaybetmekten yoruldum. zor günümde yanımda kimse durmaz, ve bu sen de olmazsın.
çok hoşsun... meydan okumuyorum, iddialaşmıyorum, kabul ediyorum. belli bir mesafe aşılırsa, bende seni reddedecek güç olmaz. işte ben de tam da bu nedenle senden uzak duruyorum, durmayı savunuyorum. çünkü herhalükarda üzülen ben olurum. sen beni istemesen de...
yani olsan ayrı olmasan ayrı üzülürüm.
sorun şu: eğer olursan, daha da çok üzülmekten korkuyorum.
