Hani bir şekilde görememiş insanlar, öğrenememiş insanlar, bilmediği birşeyi yine bilmediği bir şekilde savunan insanlar hep cahil, bilgisiz, yobaz, çomar diye adlandırılır ya. Ben varya bu duruma öyle bir ifritim ki anlatamam. Bu adlandırma da yine kendi türüne yobaz diyen, algısı belli olan insan türünden gelir ya, vuyy. Fena gıcık oluyorum bu duruma.
Bence cahillik şu ki. Aldığı eğitim, geçtiği kültür, yaşadığı kültür, gördüğü görgü, değerler kendisinde farkındalık yaratmamış insan cahilliğin bayrak tutanıdır.
Geçen sene bir haber okumuştum. istanbul'da bir üniversitede profesörün biri ve asistanı, ücret alınmaması gereken bir hizmeti yapıp, ücret alarak milleti dolandırmıştı. Poliste yakalayıp tutuklamıştı. (şimdi size link falan veremem. Zira burda haber spikerliği yapmıyorum. Aklımda kalan bir haberi anlatıyorum. Tıpkı arkadaşlarıma anlatır gibi.) Haberi baştan sona dinledim tabii. Sonra şey geçmişti aklımdan. " lan onca sene bir mesleği yapıyorsun, doktorsun. profesör oluyorsun. Ki bunu uğraşıp, çalışıp, didinerek yapıyorsun. Emek veriyorsun emek. Sonu ne oluyor peki... para için milleti dolandırmak. Yani ne yapmış oldun? bütün o değer osuruk oldu. uçtu gitti."
işte asıl cahillik bu bence, yobazlık bu.
Şimdi de bir dekan var gözümüze batan. " kızların fotoğraflarını da görmüş oluyoruz böylece." Diyen. Aha bir cahil daha. Sen yıllarını ver. Çalış dur. Dekan ol. Kurduğu cümleye bak hele. Senin yıllarını verip çalıştığın meslek ne oldu hoca? Osuruk. Puff. işte asıl cahillik bu.
Cahillik; bakmakla, görmek arasındaki fark kadar.
