sürekli yerde olmaktır.arkasına bakıp gülerken insan sürekli bi yerlere takılıp düşer çünkü.sonrada önüne bakıp ağlar, suçu geleceğe atar.ama bilmez asla geçmişi olmasa geleceğinede gülebileceğini.asıl suçlu geçmişidir aslında.insan geçmişiyle gülmeyi bırakıp geleceğiyle ağlamayı öğrendiği zaman yaşamaya başlar.
