Dünyanın üzerine kurulduğu sistemler tek tek boka sararken, iş yerinde vakit öldürmek için girdiğim bu mecraya iş diye bir şey kalmayınca biraz daha uzaktan ve daha büsbütün bakınca anlıyor insan ne kadar "boş" şeyler içinde çırpınıp durduğunu.
Esasında sadece sözlüğe özel bir durum değil. insanların tamamından usul usul soğuyorum.
insan yılandan daha beter zehirliyor. Şeytandan daha beter yoldan çıkarıyor. Ölümden daha beter öldürüyor.
insan yaptığı küçücük şerefsizliklerle, şerefsiz dünyaya uyum sağladığını sanıyor. Oysa dünya böyle bir yer değil. Bu küçücük ama milyarlarca şerefsiz onu böyle yaptı.
insan yokken kendini tedavi ediyor dünya. Bizsiz gerçekten çok güzel. Hiçbirimiz farkına varamaz olduk ama boğaza inen yunuslar ya da paris'te gezen geyikler bile diyor ki "artık bi siktirin gidin amk!
Neyse...
Ben bikaç gün siktir olup gideyim. Umarım sözlüğe de yunuslar, geyikler falan iner.
