"insanlığın düzeni, önce ormanlar, sonra kulübeler, sonra köyler daha sonra şehirler ve en son olarak da akademiler olarak kuruldu. insan önce zorunluluğu duyumsar, sonra yararına olanı arar, daha sonra rahatı ile ilgilenir, sonra kendisini zevkleri ile avutur, daha sonra lüks içinde ahlaksızca gelişir ve son olarak da çıldırır ve özünü yitirir. insanların doğası önce kabadır, sonra şiddetlidir, daha sonra merhametlidir, daha sonra naziktir ve en son olarak da ahlaksızdır. Bunlar, her ulusun doğumu, yükselmesi, ilerlemesi, çökmesi ve düşmesine zaman içinde karşılık gelen sonsuz ideal tarihin ilkelerinden bir bölümünü verirler."
