zamanın gerçekte ne olduğunu anlamadığınız sürece, sadece "imkânsız" diyebileceğiniz olay. fakat imkansız değil. hatta çok küçük mertebelerde sürekli gerçekleşiyor.
uzay ve zamanı birbirinden bağımsız düşünemeyiz. bir şey uzayda gerçekleşiyorsa, zamanda da gerçekleşir. örneğin kütle çekimi, uzayı büktüğü gibi zamanı da büker. bunu normal şartlarda herhangi bir insan algılayamasa da, cisimlerin kütleleri büyüdükçe, bu etki de daha net görülmeye başlanır. mesela kara deliklerin yakınlarında...
kütle dışında, hız da zamanı etkileyen kavramlardan biri. hız arttıkça zamanın yavaşladığını biliyoruz. ışık hızına ne kadar çok yaklaşırsak, zaman da bizim için o kadar yavaş akmaya başlar.
normal şartlarda, durağan bir uçak, araba ya da mesela tren içerisindeki bir saatle, hassas ayarlarla tam tamına aynı saate ayarlanmış, ama hareket halindeki bir araçta bulunan saat arasında, belirli bir süre sonra fark oluşacaktır (gerçekten oluştuğu da deneylerle kanıtlanmış durumda.) tabi bu gecikme, son derece küçük olduğundan, atom saatleri dışındaki herhangi bir şeyle bunu ölçmemiz mümkün değil. hele de bir insan gözüyle baktığımızda...
fakat biz bunu hissetmesek de, aslında bu sürekli gerçekleşen bir olay. yani aslında zaman yolculuğunun, en azından geleceğe yapılanı, dünya üzerinde sürekli gerçekleşiyor. hatta dünya yörüngesindeki astronotlar da benzer durumu yaşıyor. yani astronotlar aslında küçük çaplı birer zaman yolcusu.
peki geçmişe nasıl gidilir?
einstein'ın görelilik kuramının formüllerine göre, matematiksel olarak geçmişe yolculuk imkânsız değil. ancak nedensellik ilkesi dolayısıyla bu iş biraz daha çetrefilli diyebiliriz. sonuçta geçmişte değiştireceğiniz şeyler bugünkü sonuçları da değiştirmeli ve bu nedenle ortaya paradoksal durumlar çıkabilir. çoklu evrenleri de hesaba katmak gerekebilir bu tür durumlarda.
yine de bazı ihtimaller var.
örneğin solucan delikleri bir yanından girip diğer yanından çıkılan kestirme bir yol gibi düşünüldüğünde ya da kerr kara delikleri adı verilen, kendi ekseni etrafında dönen ve tekillik bulundurmayan teorik kara deliklere, atomlarımıza ayrılmadan girebilme ihtimali değerlendirildiğinde, bunlar geçmişe olası birer kapı olarak değerlendirilebilir.
ancak hâlihazırda zaten yıldızlara şöyle bir baktığımızda bile onların geçmişini gördüğümüz için, bir anlamda hepimiz birer zaman yolcusuyuz.
bundan çok daha fazlası var elbette. insanlar doğal olarak, böyle saniyenin bilmem kaçta biri oranlarında değil, yıllarca ileriye ya da geriye gidebilmenin hayalini kuruyor. bunun için de matematiksel olarak hiçbir engel barındırmayan bazı zaman makinesi fikirleri var. onları da yazmaya kalkarsam yazı hiç bitmez. zaten kaç kişi buraya kadar okur, orası bile şüpheli.
