Durumu bir fıkra ile (nasıl olsa iftar edildi. Ateş serbest) anlatalım.
Şimdi davranış bilimleri, insan doğası, toplum yapısı ve yetiştiği ortam ile şekillenen ahlâk etik kurallar vb konulara girip çoğu insanın anlayamayacağı seviyede açıklamalara gerek yok.
Malûm-u âliniz, ölülerle konuşulmaz.
Neyse, fıkrayı anlatalım.
iki tane gay konuşuyormuş.
Bugün sen beni yap, öbürü yok sen beni yap dermiş.
içinden kendini akıllı sanan olanı "bir birimize bilmece soralım. Kim bilirse o yapsın" demiş.
Öbürü de kendini akıllı sanıyor ya düşünüp "sorduğu bilmeceyi bilemem ya da yanlış cevap veririm beni yapar eheeheehe" diye içinden hain gülüş geçirerek kabul etmiş.
+ Damda gezer miyav miyav der bu nedir?
- otobüs!
+ Bildin!
Bina da 30 tane daire var. 29 daire de oturan uyuşturucu kullansa veya hırsızlık yapsa ya da Hıristiyan olsa ben de onlar gibi mi oluyum diyeceğim?
Kendi içinizde olan şeyin nedenini başkalarının üzerine yıkmayın.
Tuvalette sıçarken bileğinizde olan altın künye götünü kurulurken bokun içine düşse ne yaparsınız?
Alıp yakarsınız.
Altın değerinde bir şey kaybeder mi?
