uludağ sözlük mobil

Hafızamdakileri hatırlamaya çalışmak yerine, onları derin bir uçuruma bırakıyorum artık.

O an hatırlayamadımsa, sonsuza kadar yitip gidiyor.

Son bir kaç yıldır kendisiyle ciddi şekilde son derece seyrek şekilde mektuplaşan mahkumlar gibi hissediyorum kendimi.

Öyle her zaman yazmıyorum kendime.

Hala yaşıyor olmama duyduğum şaşkınlık, bazen kör bir iğne olup kalbimin tam ortasına batıyor.

Onun acısı bana aylar, hatta belkide yıllar sonra kendime mektup yazdırıyor.

Geceleyin çok geziyorum. Karanlık sokaklarda, hatta bazen sağanak yağışların ortasında kalıyorum.

Bu bir davulla mahalleyi uyandırmak dahi olsa, hala yalnız olduğumu anlıyorum.

Hala yalnız olduğumu bilmek acı.

Hem soyut, hem somut.

Zira öyle acı vermeye başladı ki, Bi ilişkiye başlamayı, veya birileriyle hayatımı birleştirmek olayı, bir varoluş sancısına döndü..

O kadar yabancı, öylesine uzak bir düşünce olmaya başladı ki.

Sanki yüz yıllardır yalnızım.

Çıkar da biri gelirse diye söylemek istiyorum ama..

Söylemeyeceğim.

Sanırım kimse gelmeyecek.

iyi geceler.

thornsvaldgerald 07.05.2020 03:43

0 ...

3 30