- sizlere sesleniyorum, insancıklar, yaşamın salakları, dövülen, haraca bağlanan, ezelden beri terleyenler, sizi uyarıyorum, bu dünyanın kodamanları sizi sevmeye başladıklarında, bilin ki sizi savaş salamına çevireceklerdir... bu kesin işarettir... asla şaşmaz. bu iş şefkatle başlar.
- insan şu dünyada tüm vaktini öldürmeye ya da tapınmaya harcıyor, hem de ikisini aynı anda. “senden nefret ediyorum! sana tapıyorum!” insan kendini savunuyor, kolluyor, yaşamını bir sonraki yüzyılın iki ayaklı canlısına devrediyor, azgınca, ne pahasına olursa olsun, sanki kendi soyunu sürdürmek olağanüstü derecede keyiflenmişçesine, sanki bu bizi sonunda ölümsüz kılacakmış gibi. ille de öpüşme arzusu, kaşınır gibi.
