Genel tavrım her zaman susup geri çekilmektir. Huzurum bozulsun istemem, güçsüz görünmek istemem, zayıf görünmek istemem, kırmak istemem, utandırmak istemem, o an sorun etmem ya da ilk başta kırıldığımı anlamam. Şoka uğramak gibi bir şey bazen duyguların bana hissettirdiği. Bomba patladı, ben yandım ama şokun etkisi ile hemen anlamıyorum.
Bir şekilde benim sessizce geri çekilmek için hep bahanem oluyor ama bazen geri dönmek için yine bahanelerim oluyor. Yanisicilik çok kırılırsam daha çok kırmak için geri dönme ihtimalim olabilir, bilemeyiz. Hiç olmazsa ben bilmiyorum.
