Bu konuda bilinçli bilinçsiz diye değil çoğu insana tahammül edemediklerini pardon etmediklerini düşünüyorum. Devlet hastanelerinde yüzde doksan beş ego ile hasta bakıyorlar. Hastanenin baş hekiminden temizlik görevlisine kadar herkeste bir burun kalkıklığı var.
Geçen sene anneannem, kanser tedavisi görürken bile günde bir kere bilgi vermekten acizdi doktor. Hemşireler odalarında beraber dedikodu yapmaktan görevlerini yapamaz olmuşlar. insanlara bize muhtaç gözüyle bakıyorlar. Anneannem onlarla ters düşmeyeyim sonra bana bakmazlar kötü davranırlar diye korkuyordu bir şey söylemeye. Ve çocuklarına da tembih ediyordu ne olursa olsun ters konuşmayalım diye. Ama inanın size bilgi vs de kimse alamıyordu soramıyordu. düşünebiliyor musunuz ne dereceye gelmiş olay. Ve anneannem kanserdi. 2 ay sonra da vefat etti.
Uzun lafın kısası çoğu derece ile bitirmiş ama insanlıktan nasibini alamamış halden anlamayan duygusuz yaratıklardır. Allah kimseyi bu ülkede ellerine düşürmesin diyeceğim ama olmadan da olmuyor.
Arkadaşlar kimsenin başına gelmeden bilmez bu durumu. Kimse kimseyi yargılamasın bu konudaki hakkındaki düşünceleri ile de. Hadi eyvallah.
