Her satırı ibretlik bir can nesimi şiiridir. Kral insanların allah'tan başka kimseye ihtiyacının olmadığını gül ne kadar güzel olsa bile ona bile minnet etmeyeceğini anlatan bir başyapıttır.
bir acaip derde düştüm herkes gider karına
bugün buldum bugün yerim, hak kerimdir yarına
zerrece tamahım yoktur şu dünyanın varına
rızkımı veren hüda'dır, kula minnet eylemem.
