En sevmediğim şeylerden biri, bir insanın beni incitmekten korkup incitmesidir.
Ben bir insanı arkadaş olarak görüyorsam şöyle diyorum. Seni arkadaş olarak görüyorum. Seviyorsam, yine çıkıp seviyorum diyorum. Özlüyorsam özlüyorum, özlemediysem özlemedim, istiyorsam istiyorum, istemiyorsam istemiyorum. hatta ölür gibi sevdiğim insanlara karşı o an aşırı öfke nedenli sevgisiz hissedeyim, çıkar karşısına seni sevmiyorum derim. Ben biliyorum 3 gün sonra sinirim geçecek, yine çok seveceğim ama bilsin sevdiği ve değer verdiği insanın ona karşı hissettiği seyleri. Dilerse egosuna yenilir çeker gider, dilerse biraz bekler her şey düzelsin diye, kendisi bilir.
Aynı şeyi karşı taraftan bekliyorum. Ben hayata siyah ve beyaz olarak bakan biriyim, ya siyah desin ya beyaz, beni ikisinin arasında hissettirirse sinirlenirim. Çünkü sevmiyorum insan ilişkilerinde belirsizliği.
Bu böyle olmalı. Karşı tarafı oyalamaya, umut vermeye, sizin gibi hissetmeye zorlamaya, zamanını çalmaya hakkınız yok. Ben seni arkadaş olarak görüyorum diyebilecek cesaretiniz olsun. Teşekkürler.
