büyük tarihçi fernand braudel çağlardan beri fukara akdeniz'in yemeği olduğunu söyler. bir de salça eklerlermiş buna ve onun da özel bir ismi varmış. unuttum şimdi. bu yüzyıllardır süren bir gelenek olup bugün hala italya'da mesela bir ağacın altında bu geleneksel yiyeceği tüketen işçilere rastlamak mümkünmüş. braudel'in yalancısıyım. ilginç bir tarihçi. bütün bir akdeniz havzasını bir birim olarak inceliyor ve zaman olarak da çok uzun tarih aralıklarına odaklanıyor. onun analizinde gündelik politika yoktur ya da ulus devlet anlayışı. bu gibi insanları ayıran özelliklerden çok yüzyıllar boyu değişmeyen da da çok az değişene bakıyor. buna da longue duree derler. mesela akdeniz'in hangi kıyısına giderseniz gidin üç besin ortaktır. bunlar üzüm, zeytin ve incir.
