çok ilerlerse ve bundan kurtulmak için cabalamak yerine düşüncelerle daha dibe batılırsa zaten o insan nefes alsa bile yaşamıyordur. çok ilerlediğinde de zaten genelde kişiyi akıl sağlığı yerinde olmayan biri haline getirir ve intihar etmeyle sonuçlanabilir. çooook önceden ülkemize şuan adını hatırlayamadığım bir sosyal yardım kuruluşu varmış ve bu dereceye gelen insanları bulup onları hayata yeniden bağlamak için destek olurlarmış ki bence o durumdaki bir insanın da zaten en çok ihtiyacı olan şey de ilgidir. daha sonraları bu kuruluşu maddi olarak devleti zarara uğrattı gerekçesiyle yok etmişler. halbuki şu sistem için de belki de insanlığa en fazla faydası dokunacak şeylerden biri de hayattan ümidini kesmiş birini yeniden canlandırmaktır ki artık buna bile değer yoktur. kısacası kimse kimsenin ne durumda olduğunu önemsemiyor. ama konu o kadar önemli ki....
