Bu yaşıma kadar bu cümleyi, bu kalıbı hiçbir zaman düşünmedim, duydum sadece, iki saniye falan aklımda kaldı, sonra öyle işte yitip giden herkesin ardından söylenen bilindik bir cümle olarak kulağımda belki bir süre aklımda yer etti, o kadar...
Bugün bu cümle, bu cümlenin öğelerinden biri olarak beni, benim aklımı başımdan aldı.
rahmet eylesin, nur içinde yat, gani gani rahmet etsin yaradan.
