10 nisan 2020 saat 23:00: hayatımın en önemli anlarından biri.
türkiye’de 20 yıl sonra sokağa çıkma yasağı ilan ediliyor hemde sonunda istifa getirecek kadar amatör bir biçimde.
bu amatörce alınan yasak, kısıtlamalara dönüştürülüp millete açıklanmak istensede geç kalınmış millet çoktan sokağa, markete, fırınlara hücum etmişti.
soğuk kanlılığımı koruyup alınan karardan duyduğum memnuniyetle ofisimden ayrılıp sıgara ve su almak için markete indim ordanda eve geçerim diye düşündüm.
fakat sokağa inmemle bayram arifesinden beter, savaş öncesi hazırlık veya kaçış gibi hınca hınç insan, araç ve korkunç bir panik havası adeta adım atılamıyor bir ortam gördüm.
bu civardaki kalabalıkların içine dalıp markete girecek kadar salak değildim heralde, aracıma binip eve doğru yol aldım orada sakin bir market bulurum diye hesap ettim.
fakat hesabım daha ilk dakkadan tutarsızdı, çünkü trafik akmıyordu. 12’ye dakikalar kala eve varabildim. apartman altındaki kuş uçmaz kervan geçmez marketimizi değişik değişik insanlar istila etmiş ellerindeki sepetlere raflarda ne bulurlarsa atıyor halde buldum.
kullandığım marka sigara rafta bitmiş fakat o an kasada hesap ödeyen adamın elinde 5 paket olduğunu farkettim;
-5 paket almışsınız fazlaysa 1 ini alabilirmiyim?
+bu 5 paket anca bir günlük nevalem (iğrenç bir kahkaha)
-....
bu gerginlikle, kendimle inatlaşıp başka marka sigarada almadım ve bir kaç içecek alıp evime geçtim. yarım paketten fazla sigaram da vardı tabi.
yasağın büyük bir kısmını uyuyarak geçirdiğim için mevcut sigaralar bana 24 saat gibi bir süre yetti. öyle ki son sigaramı evet bunu yazmak benim adıma harikulade bir durum, saat 24 civarları yaktım. içerken o ana kadar sigarayı bırakmayı düşünmememe rağmen bir anda bırakmaya karar verdim. 10 saniyede alınan bir karar.
bakın 20 yıl hiç ara vermediğim, bırakmayı denemediğim en büyük ve en kötü alışkanlığımdan 10 saniyede vazgeçtim. yakın zamanda ortam gereği 1 veya 1,5 saat sıgara içememiştim ortam bitince ilk iş sigara yakmış büyük keyif almıştım. kendi kendime şunu düşünmüştüm o an demekki araya zaman bırakıldığında sigara baya keyifliymiş.
-normal zamanlarda söndürdüğüm sigarayla yaktığım sigara arasında 5-6 dakika zaman vardır.
-günde en az 2 en çok 4 paket sigara içerdim.
-hatta sigaramın hemen bitmesinden şikayetçi olduğum için uzun sigaradan iğrenmeme rağmen kullandığım markanın uzun sigarasını almaya başladım.
-alkol kullandığım akşamlar sigaramın söndüğünü kimse görmezdi.
pazar sabahı uyandığımda bol bol spor yaptım, bu büyük zaferi video çekip dostlarıma ve kardeşlerime yolladım. tebrik bekledim sanırım. bu gelişme onlar için sıradan bir karar olsada benim için inanılması güç hatta mucizevi bir zaferdi.
gelinen noktada yaşadığım zorlu ruhi ve bedeni süreçleri, buhranları, değişimleri, dönüşümleri, direnişleri yazmayacağım. fakat irademin bunların üstesinden geldiğini ve kararımın arkasında ciddiyetle durduğumu söylemek istiyorum.
hayatımda o kadar olumlu gelişmeler yaşandıki inanamazsınız. en önemlisi çehrem değişti, ilk kez düzgün ve yakışıklı biri olduğumu düşündüm. gerisini sen düşün.
bırakın arkadaşlar, değişime inanamayacaksınız
benim gibi kontrolsüz değil kontrollü bırakın
yavaş yavaş bırakın
uzman bir arkadaşımın önerdiği gibi; küçümseyerek bırakın aşağılayarak bırakın birde bire değil.
bir şekilde bırakın.
bıraktığınız da sigara içtiğiniz günler için tiksinti duyacaksınız.
en önemliside sigara kullanmayan arkadaşlarınızın sizin bu iğrenç kokunuza nasıl tahammül ettikleri olacak.
