ömürleri boyunca unutamamalarının sebebi, bekaretlerini sadece ''gerçekten'' aşık olduğu adama vermeleridir. soruyorum sizlere, kaçınız gerçek aşkınızı tam anlamıyla unuttunuz ve yıllarca etkisinden çıkabildiniz?
not: entry'nin şeklini bozmak istemem ama, bu entryde görücü usulü evlenenlerin, ve tecavüze uğrayanların (bu pislik şeyi dile getirmek istemezdim ama bu da bir gerçek) bekaretlerinden bahsedilmemiştir.
ama elbette bekaretin kıçı kırık bir zar da değil de, beyin de olması gerçeğini değiştirmeyecek.
