Bende öyle başladım. Sonra dinden çıktım. Domino taşı gibi hepsi peşpeşe geliyor. Çocukluğuna dönüp onun gibi düşünmek herşeyin yolunu açıyor aslında. Bir bebek doğduğunda bunların hiçbirini bilmez. Program yükler gibi ailesi, çevresi veya eğitimciler yüklüyor onları.
Çocukken camide dua ezberler iken hocaya sormuştum. Allah herkesi yaratmış ise Allahı kim yarattı diye. Tabi güzel bir dövmüştü beni. Cehennemde yanacaksın şirk koşuyorsun demişti.
Ama ben Allah ile konuşsam anlarım sadece onu aracı gördüğüm için sormuştum. Dayağın öyle bir etkisinde kalmışım ki yıllar boyunca soramadım bu soruyu kendime.
Şüphe herşeyin başı galiba. Şüphe insanın en büyük silahı. Avrupalı bir gemici şüphe duymayıp denize açılmasa amerikayı bulamayacaktı değil mi?
O Amerika yok mu o Amerika kilise ve öğretileri yerle bir etti.
