Babannem genelde yemek yapmazdı. Bütün çocuklarını ve eşlerini her akşam toplardı. Akşam yemekleri istisnasız babannede yenirdi. Yani babanne yemeği aslında annem ve yengelerimin yemekleriydi. Mutlaka etli yemek, çorba, salata, tatlı olurdu sofrada. O gün tatlı yapılmadıysa iki kilo baklava dondurma aldırırdı kuzenlerime. Yemekten hemen sonra halılarını süpürürdük. Ayrı bir cümbüş olurdu, keyifliydi.
Ananemse anneme hiç yaptırmazdı. Beğenmediğini iddaa ederdi ama asıl mesele annemin yorulmasını istememesiydi. Onun yemekleri muazzamdı. Bir kıymalı makarna bile yapsa asla doymazdınız. Yoksulluktan kahvaltıda pekmezi bol tahin pekmez koyardı, biraz peynir, biraz ekşi yoğurt. O yoğurt dünyanın en lezzetli öğünü olurdu. Ekmeği banıp üstüne şekerli çay içmek en büyük mutluluğumdu.
